Quedei mirando a nada, cos miolos cheos de palabras que quedaron atrapadas nas concas dos ollos porque a gorxa, aquel día quedou muda, afogada por un berro que so eu escoito alá dentro...
Alá dentro, onde so queda unha vida, feble e quebradiza, enredada en mil palabras afogadas por ese berro que todo o abrangue...
27- VII - 2017
Ens tornem a trobar per aquests mons....
ResponderEliminarquan les paraules queden atrapades i no surten...alguna cosa ens ofega per dins
Abraçades
Iso as veces chámase senetude ou ren-por-ren
ResponderEliminarMais eu gostei delas, das que dicen quer sair dos teus miolos
Apreixos :)´
·.
ResponderEliminarEse grito que oyes dentro será permanente. Sabrás vivir con él, seguro. Siempre has sido fuerte.
BQÑSMTS
· LMA · & · CR ·