sábado, 15 de enero de 2011

LABIRINTOS





Aí, á luz de mediodía,

agochada entre esas luces vermellas,

quixera sentir a suavidade dos soños

que se encerran entre tantas dobras.

Poderei algún día percorrer os teus sedosos e arumados labirintos?



5 comentarios:

  1. · Si toda rosa tiene espinas, para proteger sus laberintos, la vida tiene laberintos, para proteger los sueños. En todo caso, el disfrute vendrá dado por la suerte y el sorteo de las dificultades.
    · Podrás. Claro que podrás.

    · beiXiños

    CR & LMA
    ________________________________
    ·

    ResponderEliminar
  2. podrás ¿por qué non?

    só tés que ir desfacendo esas dobras baixo as que se esconden os teus soños... pouquiño a pouco.

    e logo, cando xa os soños estén liberados poderás estudialos e ver cal o cales, teén a posibilidade de crecer.

    sabes como facelo, só tés que querer, arriesgarte.

    biquiños,

    ResponderEliminar
  3. Amodiño, Concha, amodiño poderás.
    Bicos, pequena.

    ResponderEliminar
  4. O teu texto recordoume o que se sinte cando se ten esa gana tan grande de chegar ó forro de dentro de alguén, de coñecer que lle move, que sinte, como é. Ese percorrer o seu labirinto interior.

    ResponderEliminar
  5. Sempre quedan labirintos insondables

    ResponderEliminar