miércoles, 19 de febrero de 2014

IX - A VIAXE

Park Circus
Glasgow - Escocia

Debían ser as once da noite cando acordei nun banco daquela estraña praza. Facía bastante frío e chovía. Todas as farolas estaban acesas e non se vía a ninguén pola rúa. Polas fiestras daquelas casas vitorianas apenas se vía luz, como se estivesen desertas.
 
Non sabía como chegara alí. O meu inglés era correcto, pero non moi fluído, así que imaxinei que o taxista non me entendera, pero logo algo me lembrou que aquela tarde non collera ningún taxi. Sabía que desde as catro da tarde andara de pub en pub, cos meus novos compañeiros de traballo.
Achegueime a un portal polo que se vía unha luz acesa e timbrei. Ninguén contestou. Nese momento, un coche da policía parou diante de min. Os axentes baixaron e pedíronme a documentación. Cando metín a man no peto, non atopei a carteira, así que leváronme á comisaría. Expliqueilles que acababa de chegar á cidade e traballaba nunha empresa local, filial dunha española e que me aloxaba nun hotel, preto de Hutcheson St. Dinlle todas as señas, pero saíron e pecharon a porta. Supoño que quedei durmido coa cabeza enriba da mesa. Non sei canto tempo pasou, pero volveron entrar cunha orde de deportación. Insistín en que chamasen á empresa e pedisen información sobre min, pero dixéronme que xa o fixeran e que non existía, como tampouco existía o hotel no que dixen que me aloxaba e no que deixara todas as miñas pertenzas. O único que si sabían era o meu nome, pois seica estaba rexistrado na alfándega.

 Nalgunha das casas de Park Circus
Glasgow - Escocia

Ao cabo de dúas horas estaba subindo a un avión de volta a España, sen equipaxe, sen traballo e sen nada…

4 comentarios:

  1. Gustei do relato. Por desgraza, o desacougo do protagonista é algo demasiado cotián nas historias da emigración.
    Apertas

    ResponderEliminar

  2. Buen relato, europeo. Imagina el relato escrito por un subsahariano...
    Menos mal que de tu viaje escocés has vuelto bien, supongo que con unas cuantas pintas...


    · BQñMTS

    · CR · & · LMA ·


    ResponderEliminar
  3. Buen relato. como todos los que nos muestras.
    ... y es que los viajes, a veces son duros.

    Abrazos Concha

    ResponderEliminar
  4. Perfecto. O resumo na derradeira frase. Bicos de reencontro.. Alédome moito de que a tua pluma siga tan ben.

    ResponderEliminar