ESCOCIA VII

Seguindo a estrada A82 cara ao nordeste, desde Fort Augustus a Inverness, bordeamos Loch Ness, mundialmente coñecido pola existencia do seu monstro que, a verdade, non sei se andaría de vacacións en xullo, porque eu non o vin. É un lago relativamente estreito, pero moi longo, uns 39km de augas profundas e mansas, apenas alteradas pola airexa do norte que acariña a súa superficie.

Vixiando as súas beiras está o castelo de Urquhart, estratexicamente colocado para repeler calquera ataque. Aínda así, del soamente quedan as ruínas, desda as que se pode contemplar a fermosura dunha natureza case virxe, na que contrasta o azul das augas co verde que asolaga os cotarelos que a elas asoman.

É moita a xente que se achega a este lugar para gozar da paisaxe e tocar a historia das súas pedras.
Tamén hai xente que, con dedo dilixente, pretende inmortalizar o seu arte no po dos cristais dos coches que descansan no aparcadoiro. Mágoa que estas caricaturas se estraguen co primeiro golpe de auga!