II

Lembranzas de outono

Tres Trisqueles

Vaise achegando, calmo,

con bágoas e murmurios

no vafo dos cristais.

Hoxe deixa unha gota

onde onte deixou follas secas,

arremuiñadas contra esta porta

que abre e cerra cara adentro.

Mañá deixará... Quen sabe que?

Quizais dúas folerpas

caídas das ás dun anxo.

Mellor así.

No meu silencio roto polas notas dunha harmónica,

morriñosa e afastada,

xa non cabe tanta luz coma antes,

cando, nas longas tardes agostadas,

fuxía para bordar, ás agachadas,

rosas e caraveis na sombra dos castiñeiros.