2013
Foi no verán
Agora é outono
2015
O tempo non se detén
Volvín á gaiola e falta a nídia presenza da forza, do sorriso, da sorpresa, da ledicia, do son das rodas e cantigas, das menciñas, das cascas de noces, das patacas cocidas con bacallau, do caldo requentado, dos callos sen callos, das zinnias e caravereis asilvestrados, das calas e crisantemos, do vagar nocturno en busca de tisanas calmantes, da palabra exacta e xuízosa que dá paz, das alianzas eternas...
Foise para sempre, pero está
Estará
Sempre
Grazas dona Concha
Grazas mamá
Una instantánea para el recuerdo, para un recuerdo que no necesita instantáneas. Todo está dentro de vosotras. Para siempre.
bqÑsmts
· LMA · & · CR ·
Oh Concha!
ResponderEliminarMamá. Esa palabra.
Un abrazo enorme
Todo o bon perdura. Unha aperta.
ResponderEliminarUnha aperta forte, Concha. Este verán pasei polo mesmo. Meu pai tamén se foi.
ResponderEliminarMoito ánimo para superar os días duros que estás vivindo.